Вчера четох Вапцаров на македонски..

Абе да ви кажа не ми хареса превода.. реших че съм по-добър и предлагам мой превод.
Айде четете:


Земја

Таа земја,
што ја чекорам сега,
таа земја,
која што пролетен ветар ја буди,
таа земја - не е таа мојата земја,
таа земја,
ме простете, е туѓа.
В зори тргнувам.
Фабричниот пат
поплавен
с кошули
безброј.
Ние сме поврзани во срцето,
во умот,
но... земјата, не ја осеќавам ко моја.
Над мојата земја
напролет
сончеви зраци
се леат,
грмат водопади
од сонце
над мојата
земја.
Ти го осеќаш длабоко
срцето на земната град
и видиш како со скокови
цутаат безброј цвеќа.

Над мојата земја
во небото
допира
Пирин.
И мурите в бура
илинденски приказни пеат,
над Охрид лазурот е
толку просторен и син,
а уште надоле
е белиот брег на Егеј.
Спомнувам си само.
И еве придојдува крвта
во срцето, кое што
се топи од некаква нега...
Моја страна! Моја прекрасна страна!...
Напоена со крв
и разлулеана
в буни.
По Беласица бодликава жица...